Het was lang geleden dat ik in het vroege voorjaar weer eens een bezoek had gebracht aan mijn favoriete gebied, de Biebrza moerassen in Noord Oost Polen. De afgelopen twee jaar had dit gebied te kampen gehad met een behoorlijke droogte. Omdat er gedurende de laatste winter behoorlijk sneeuw was gevallen in Oost Europa, was ik benieuwd hoe de situatie nu was. Via Facebook had ik al verschillende beelden voorbij zien komen waarop te zien was dat grote delen overstroomt waren. Een voorwaarde voor grote aantallen vogels die gebonden zijn aan water. Én waar de Biebrza moerassen ondermeer haar reputatie aan te danken heeft.
Aangekomen bleek het waterpeil uitermate gunstig te zijn. Echter wat achterbleef waren de temperaturen. Door een alsmaar koude wind uit noordelijke en oostelijke richtingen hadden veel vogels een rem op hun migratie gezet. Van veel soorten werd geen enkel exemplaar gehoord of gezien. Zo ontbraken Gierzwaluw en Huiszwaluw en waren zelfs de Kokmeeuwen nauwelijks aanwezig. Van veel soorten zangvogels hebben we slechts één of hooguit een paar exemplaren horen zingen. Goed was wel om te zien dat er redelijke aantallen Kemphanen aanwezig waren. Deze soort bezocht voorheen het gebied met tienduizenden exemplaren, maar door een plotselinge verandering van hun trekroute waren de aantallen drastisch teruggelopen. Met de Grote zilverreiger gaat het ook uitstekend, al heb ik weinig tijd besteed aan deze soort. Tenslotte is de tijd beperkt en moet men een keus maken uit de vele onderwerpen.
Op het gebied van de vogelfotografie heb ik tijdens deze trip een nieuwe ervaring opgedaan. Al jaren geleden had ik me voorgenomen om een drijvende schuilhut aan te schaffen, …….mijn eigen U-boot!! Om zo goed mogelijk te kunnen werken heb ik tevens een zogenaamd ”droogpak” gekocht. Een flinke investering, maar op het moment dat je per ongeluk een slootje instapt, betekent het in ieder geval dat de binnenkant droog blijft. Een met een goede isolatielaag eronder kun je het nog redelijk lang volhouden. Ondanks dat met name de weersomstandigheden wat tegen werkten, ben ik blij met de mogelijkheden die het geheel biedt. Het voegt zeg maar, een nieuwe dimensie toe.
Uiteindelijk was ook dit verblijf in het gebied weer uitermate geslaagd. De gezelligheid kwam deze keer van twee van mijn zussen die me vergezeld hebben. En ondanks dat ze soms wat geduld moesten opbrengen omdat ik wat ”langer werk” had, bleek dat ook zij het naar hun zin hebben gehad. De plannen voor de volgende keer zijn alweer bedacht.