In 2014 was de bestemming van onze zomervakantie het Aosta dal in Italië. Door toen voor deze bestemming te kiezen, onderbraken we een lange aanééngesloten reeks van bezoeken aan de Biebrza moerassen in noordoost Polen. Echter, toen we onze dochter in het voorjaar van 2015 vroegen waar ze heen wilde met vakantie, was haar antwoord heel stellig, ik wil naar Ella en Janek in Polen. Dit echtpaar is de gastvrije eigenaar van het pension Carskit Trakt, gelegen in het zuidelijke deel van het Biebrza gebied. Een uitstekende locatie waar veel van de specialiteiten van dit beroemde moeras op korte afstand te vinden is. Ook de landbouwgebieden in de omtrek bieden veel natuur en zorgen voor een grote variatie in aan te treffen soorten planten en dieren.
Maar net als grote delen van Europa had ook Polen in 2015 te kampen met een groot gebrek aan neerslag. Dit resulteerde in een voor mij historisch laag waterpeil. Waterwegen en zegge-moerassen stonden droog en de ingangen van veel beverburchten staken boven water uit. Het aantal libellen was duidelijk lager dan gebruikelijk en een soort als de Grote vuurvlinder ontbrak volledig. Een lokale vriend en natuurliefhebber vertelde dat hij ook een soort als bv. Koninginnepage nauwelijks gezien had. De zoektocht naar eetbare paddenstoelen leverde ook al niet veel op. En met een wel heel stevige hittegolf in de tweede week kwam daar ook geen verbetering in.
Mede door de hoge temperaturen bestonden de dagen vooral uit het opzoeken van de schaduw of zwemmen in de rivier. Opvallend was wel de zeer sterke afkoeling in de vroege avonden. Door het avondeten naar voren te halen, hadden we de gelegenheid om deze koelte te benutten en wat tijd door te brengen in de omliggende natuur.
Met de eerder genoemde vriend ben ik nog een dag op stap geweest naar onder meer het nationale park. Dit hadden we in 2013 al gepland, maar dat kon toen door privé omstandigheden niet doorgaan. Door de grote droogte was het nu mogelijk om de wandelpaden te verlaten. Het gevolg was dat we al snel de weg kwijt waren en we moesten uiteindelijk met behulp van de zon onze richting bepalen. Bij terugkeer op de doorgaande weg bleek dat we slechts een kilometer ten zuiden van onze auto waren uitgekomen. Eigenlijk niet eens een heel slecht resultaat gezien de uitgestrektheid van het gebied.
Een verandering waar ik minder blij mee ben is dat sinds enige tijd de wegbermen gemaaid worden. Die waren tot voorheen prachtig begroeid met als resultaat volop vlinders en rupsen die daar gebruik van maakten. Is het de bemoeizieke regelzucht van de EU die dit voorschrijft, of een gevolg van de toegenomen welvaart waar dit dan kennelijk bij hoort???
Misschien mag ik een verzoek doen,……… Poland, please keep your country as natural as possible. It’s one of the things that makes it so beautiful.
